मासा

 « मासा »

मासा रे मासा 

पाणी तुझे घर

भीतो तू यायला 

पाण्याच्या वर

अंघोळीची तुला 

पडते का रे गरज 

कि नाही साबण 

तुझ्याकडे खरंच 

पोहायला तुला 

आहेत लवचिक पर 

अलगद तरंगतो 

मस्त पाण्यावर 

कधी मारतो खोल

जाऊन तू सूर 

मग असो नदीला 

मोठा महापूर 

श्वास घ्यायला तुला

आहेत दोन कल्ले 

हलवत राहतो 
शेपटीचे वल्हे

अंगावर तुझ्या  

आहेत रेशमी खवले 

सटकतो हातातून 

जर पकडून ठेवले 

रंग, आकार तुझे

आहेत किती फार 

खाण्यासाठी तुझे किती 

बनवतात प्रकार  

माणसांनी तुलापण 
दिल्या किती जाती 
येईन भेटायला तुला 
मी रोज नदीकाठी

• रघुनाथ सोनटक्के

१२ डिसेंबर २०१८ च्या दै. डहाणू मित्र मधे प्रकाशित 
१९ डिसेंबर २०१८ च्या दै. 'कार्यारंभ'मधे प्रकाशित
२ फेब्रुवारी २०१९ च्या दै. 'दिव्य-मराठी'मधे प्रकाशित